Stilte op vrijdag.
De stilte tussen de kruimels
Toen ik jong was, waren mijn leeftijdsgenoten bezig met uitgaan, ontdekken, leven in het moment.
Op vrijdagavond kreeg ik soms een berichtje: “Kom je ook?”
En dan zat ik daar.
Met twee kinderen die net in bed lagen.
“Ehm… ik kan niet zomaar weggaan,” antwoordde ik.
“Oh ja…”
En dan bleef het stil.
Niet uit onwil.
Maar uit verschil.
Hun wereld draaide om vrijheid — de mijne om verantwoordelijkheid.
En langzaam verwaterde het contact.
Niet door ruzie, maar door ritme.
Zij gingen verder.
Ik bleef zorgen.
Vrijdagavond voelde soms als een spiegel.
Niet eentje die je laat zien wie je bent,
maar eentje die laat zien wat je mist.
De drukte van anderen, de volle agenda’s, de uitjes, de borrelhapjes.
En ik?
Ik zat daar.
Met een glas cola.
En een hart dat soms fluisterde: “Ben ik de enige?”
Maar tussen de kruimels op tafel — restjes van een simpele maaltijd, een tekening van mijn kind, een klein “ik hou van jou” voor het slapengaan — vond ik iets wat niet te koop was.
Rust.
Echtheid.
Liefde in kruimels.
Eenzaamheid was niet altijd een schreeuw.
Soms was het een fluistering.
Een stilte tussen de kruimels.
Een verlangen dat zich niet liet vullen met drukte of geld.
Maar ook een plek waar ik mezelf tegenkwam.
Waar ik mocht bestaan.
Gewoon als ik.
Voor iedereen die dit leest
Voor jou, die dit nu leeft.
Die op vrijdagavond de stilte hoort terwijl de wereld lawaai maakt.
Die de weekenddruk voelt — niet alleen in je agenda, maar in je hart.
Die soms denkt: “Ben ik de enige die het zo doet?”
Je bent niet de enige.
Ik was daar ook.
Met twee kinderen, een lege portemonnee, en een hoofd vol zorgen.
Terwijl anderen hun weekend vulden met uitjes, kocht ik afprijsbrood en maakte ik het gezellig met wat ik had.
En weet je?
Dat was genoeg.
Niet perfect. Niet Pinterest-waardig. Maar echt.
Je hoeft niet mee te doen met de buitenkant.
Je hoeft geen geld te hebben om waardevol te zijn.
Je hoeft geen volle agenda om een vol hart te hebben.
Wat jij doet — elke dag opnieuw — is krachtig.
Zorg dragen. Liefde geven. Volhouden.
Dus als je vanavond alleen bent,
met een slapend kind en een glas cola,
weet dan:
Jij bent niet minder.
Jij bent licht.
Ook als het stil is.
Reactie plaatsen
Reacties