De regenboog, een belofte.
Verborgen in het gewone
Een regenboog.
Soms zie je hem niet eens.
Je kijkt, maar je bent al onderweg.
Je hoofd vol plannen, je hart vol zorgen.
En toch hangt hij daar.
Zonder geluid. Zonder aankondiging.
Een boog van kleur in een grijze lucht.
God zegt:
“Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven; die zal een teken zijn van het verbond tussen Mij en de aarde.”
— Genesis 9:13
Niet als versiering.
Maar als herinnering.
Dat trouw niet verdwijnt.
Dat jij niet vergeten bent.
Dat er Iemand is die blijft, ook als alles verandert.
Toen mijn moeder overleed, precies een jaar geleden,
was het alsof de wereld even stilviel.
Maar de regenboog verscheen.
En ik wist: ik ben niet alleen.
Er is meer dan dit moment.
Meer dan dit verdriet.
Er is een belofte die blijft.
Misschien zie jij hem ook weleens.
En misschien loop je er voorbij.
Maar als je durft te kijken—echt te kijken—
dan zie je meer dan kleur.
Dan zie je trouw.
Dan voel je hoop.
Sta stil.
Laat het gewone je raken.
Want soms is het gewone een fluistering van God.
in liefde, Marlies
Reactie plaatsen
Reacties