Lieve jij,
Misschien is het laat. Misschien lig je wakker.
Misschien voelt het alsof je hoofd te vol is en je hart te leeg.
Alsof niemand weet dat jij er bent.
Alsof je niet meer weet waar je naartoe moet.
Ik ken dat gevoel. Toen ik op straat leefde, en in de prostitutie belandde, voelde ik me verloren.
Niet alleen omdat ik geen huis had, maar omdat ik het gevoel had dat ik nergens meer bij hoorde.
Alsof ik uit het leven was gevallen.
En toen kreeg ik dat kaartje van mijn (adoptie) moeder. Geen uitleg, geen oordeel — gewoon de tekst van een kinderliedje.
Ik zette dat kaartje in de spiegel.
Niet om naar te kijken, maar omdat ik iets nodig had om me aan vast te houden.
Iets van haar.
Iets van vroeger.
Iets wat me eraan herinnerde dat ik nog bestond. Het raakte me diep.
Dat ik gezien werd.
Dat ik niet alleen was.
Dat er Iemand was die mij kende — ook daar, in die kamer, in die nacht.
Op een dag viel het kaartje achter de spiegel.
Ik kon er niet meer bij.
En ik weet niet of iemand het ooit heeft gevonden.
Maar ik hoop… dat als iemand het zag,
Dat het hen raakte zoals het mij raakte. Want dat kaartje was geen papier. Het was troost. Het was een fluistering: Je bent niet vergeten. Niet door haar. Niet door God. Niet door het leven, hoe hard het ook was.
Wat dat liedje zegt
"Jezus is de goede herder, Jezus Hij is overal.
Jezus is de goede herder, brengt mij veilig naar de stal."
Dat betekent: je bent niet buiten bereik.
Niet te ver weg.
Niet te beschadigd.
Niet te verloren.
De goede herder is iemand die jou kent.
Niet als een nummer. Niet als een dossier.
Maar als een mens.
Als een geliefde.
Als een schaapje dat Hij bij naam kent.
"Als je ’s avonds niet kunt slapen,
Als je bang in ’t donker bent,
Denk dan eens aan al die schapen,
Die de Heer bij name kent."
Dat is voor jou.
Voor wie nu wakker ligt.
Voor wie zich afvraagt of het ooit nog licht wordt.
Voor wie zich schaamt, twijfelt, huilt in stilte.
"En wanneer je soms alleen bent,
En je hart is vol verdriet,
Denk dan aan de goede herder — Hij vergeet Zijn schaapjes niet."
Dat is het wonder.
Dat je naam nog gekend is.
Dat je verhaal nog telt.
Dat je niet zomaar bent weggevallen uit het leven.
Wat ik je wil zeggen
Je hoeft niet sterk te zijn.
Je hoeft niet alles te weten.
Je mag gewoon bestaan.
En je mag weten:
Hij vergeet jou niet.
Als jij dit leest, en het is laat…
Als je je alleen voelt,
Als je hart vol verdriet is,
Dan wil ik dit liedje aan jou doorgeven.
Niet als oplossing.
Maar als fluistering.
Als herinnering dat je niet vergeten bent.
Warme groet,
Marlies
Reactie plaatsen
Reacties